Οι 5 αγαπημένες μου φωτογραφίες
Αν σε ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες τρίαθλου και των endurance sports τότε αυτό το άρθρο είναι για εσένα
Έχοντας εμπλακεί ενεργά με το sports marketing τα τελευταία χρόνια, είχα την τύχη να βρεθώ εκεί που σπουδαίες στιγμές ξετυλίχθηκαν μπροστά μου. Όχι πίσω από μία οθόνη, αλλά δίπλα στον ιδρώτα, τον πόνο, την χαρά και την ωμή ανθρώπινη προσπάθεια.
Έχω φωτογραφίσει αγώνες από super sprint, sprint, μέσης απόστασης, πλήρης απόστασης, μέχρι και extreme τριαθλα, συμπεριλαμβαμένου του δυσκολότερου αγώνα τριάθλου στην Ελλάδα Olympos-X. Αλλά για εμένα, η φωτογράφιση sports δεν ήταν ποτέ απλά μία 'κάλυψη' ενός αγώνα. Ήταν η αποτύπωση της ψυχής του αθλητή τη στιγμή του μόχθου, της χαράς, της έντασης. Των αθλητών που τόλμησαν.
Στο τέλος αυτού του άρθρο θέλω να σου δείξω ακόμα 33 φωτογραφίες - όχι επειδή είναι άρτιες τεχνικά με την ιδανική σύνθεση. Αλλά επειδή καθεμία από αυτές λέει μία ιστορία. Κάποιες είναι γεμάτες κίνηση, άλλες γεμάτες συναισθήματα. Κάποιες δείχνουν τον θρίαμβο, άλλες την αδυναμία. Αλλά όλες έχουν ένα κοινό στοιχείο, είναι αληθινές.
Παρακάτω θα εμβαθύνω στις πέντε αγαπημένες μου, απλά για να καταλάβεις τι είναι αυτό που είδα και τι ένιωσα τη στιγμή που έκανα το 'κλικ'.
Γιατί αυτές οι πέντε φωτογραφίες;
Ίσως αναρωτηθείς - γιατί αυτές οι πέντε και όχι κάποια άλλη;
Επειδή αυτές οι στιγμές έμειναν στη ψυχή μου. Έκανα το κλικ για αυτές τις φωτογραφίες και στη σειράς τους μου έκαναν κι αυτές το κλικ. Ίσως το φως. Ίσως το πρόσωπο. Ίσως η απόλυτη ησυχία. Ίσως απλά το feeling που δε μπορούν τα λόγια να εξηγήσουν.
Καθεμία από αυτές αποτυπώνει τα στοιχεία που μετράνε στις αθλητικές φωτογραφίες:
Ειλικρίνεια
Αμεσότητα
Συναίσθημα
Απροβλεψιμότητα
1. Ο Ρούμεν συναντάει το βουνό των Θεών
Olympos-X Extreme Half Distance
Σε αυτήν την φωτογραφία θα δεις έναν από τους αγαπημένους μου αθλητές από τη Βουλγαρία. Τη στιγμή της λήψης είχε ολοκληρώσει τα δύο απαιτητικά σκέλη του Olympos-X, 2000 μέτρα νυχτερινό κολύμπι και 92 χιλιόμετρα ποδήλατο με 2200 μέτρα υψομετρική διαφορά. Τι ακολουθούσε; 16 χιλιόμετρα ορεινού τρεξίματος με 1150 υψομετρικά στο μυθικό βουνό του Ολύμπου. Ο Ρούμεν ήταν έτοιμος και για τον τελευταίο του άθλο.
Στο background θα δεις την κοιλάδα πίσω από το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ορεινού Αγώνα Χιονοδρόμων.
Μία υπενθύμιση ότι αυτός ο αγώνας δεν σε εξαντλεί μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.
2. Η Adi και η δύναμη της θέλησης
Η Adi ειναι ένας ήρωας. Όχι επειδή έχει τερματίζει σε ανταγωνιστικούς χρόνους, αλλά επειδή ΠΑΝΤΑ τερματίζει.
Την έχω φωτογραφίσει αρκετές φορές σε αγώνα Triman, αλλά αυτή η φωτογραφία από το 2024 ήταν διαφορετική. Αυτήν την φορά δεν τερμάτισε τελευταία - αλλά περίμενε την τελευταία αθλήτρια στα τελεταία μέτρα. Πέρασαν χέρι χέρι τη γραμμή τερματισμού. Μαζί. Το πλήθος ζητοκραύγαζε για την επείδηξη ήθους, αγάπης για το άθλημα και αθλητικής άμιλας. Η Adi απέδειξε πως το τρίαθλο είναι πολλά παραπάνω από τρία διαδοχικά αθλήματα. Adi, σε ευχαριστώ!
Στιγμές σαν αυτή δεν την φωτογραφίζεις απλά. Τις ζεις. Αν είσαι τυχερός τις 'πιάνεις' τη μία μοναδική στιγμή.
3. Η Αναστασία τη στιγμή της 'Στέψης'
Σε αυτή τη λήψη θα δεις την Αναστασία, την καλύτερη ελληνίδα τριαθλήτρια, να περνάει πρώτη τη γραμμή τερματισμού και να κατακτάει το πρώτο της Triman μέσης απόστασης.
Στο πρόσωπο της αποτυπωνόταν όλα τα συναισθήματα. Ήταν εκείνη τι στιγμή που άφησε τον εαυτό της να ζήσει τον θρίαμβο. Δεν ήθελα με τίποτα να παρέμβω και να χαλάσω τη στιγμή. Απλά παρατηρούσα. Άφησα τον φακό να αποτυπώσει όσα τα λόγια δε μπορούν να πουν.
4. Η πτώση. Η Άνοδος. Ο Τερματισμός.
Τεχνικά; Ίσως όχι η καθαρότερη φωτογραφία μου.
Συναισθηματικά; Μία από τις πιο δυνατές μου.
Ο τριαθλητής μόλις είχε ολοκληρώσει το κολυμβητικό του σκέλος. Όπως έκανε το πρώτο του βήμα στην ακτή, λύγισε - μία στιγμή σωματικής υπερφόρτωσης. Αλλά μέσα σε μία στιγμή σηκώθηκε ξανά όρθιος. Πήρε το ποδήλατο του. Έτρεξε. Όταν τον είδα λίγες ώρες μετά να περνάει τη γραμμή τερματισμού ανατρίχιασα από τη συγκίνηση, γιατί θυμόμουν το πρώτο του βήμα στην ακτή.
Για εμένα, αυτή είναι η ουσία του long-distance τριάθλου. Δεν είναι η τελειότητα. Είναι η επιμονή.
5. Ο Νίκος Νάκου, μέσα από τον φακό μου
Αυτή η φωτογραφία ήταν ένας θρίαμβος και για εμένα. Γιατί;
Γιατί η λήψη ήταν εν κινήσει, με την κάμερα στο χέρι και έναν τηλεφακό, χωρίς gimbal, χωρίς κανέναν σταθεροποιητή, μέσα από το αυτοκίνητο.
Ο Νίκος Νάκου τερμάτισε πρώτος το Triman226 το 2024 σε sub10 χρόνο. Εκείνη η στιγμή στο ποδήλατο ήταν έντονη, γρήγορη, γεμάτη αδρεναλίνη και είχα μόνο ένα κλικ για να την πετύχω.
Η κάμερα κουνούσε. Το σώμα μου δεν ήταν σταθερό. Αλλά η φωτογραφία αποτυπώθηκε όπως έπρεπε. Για αυτό αγαπάω τόσο το sports photography: επειδή σου μαθαίνει πως να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή.
Τι έμαθα πίσω από την κάμερα
- Εμπιστεύσου τον αθλητή - θα σου δώσει την καλύτερη γωνία τη στιγμή που δε θα το περιμένεις
- Μην αναζητάς την τελειότητα - αλλά την αυθεντικότητα
- Μείνε αόρατος - οι καλύτερες φωτογραφίες δεν είναι οι στημένες
- Μάθε το άθλημα - όταν καταλάβεις απόλυτα το άθλημα μόνο τότε μπορείς να γίνεις 'storyteller'
- Φωτογράφισε με την ψυχή σου, όχι απλά με της ρυθμίσεις της κάμερας
Θέλεις να δεις περισσότερες φωτογραφίες μου Τριάθλου;
Μπορείς να δεις παρακάτω 33 επιλεγμένες φωτογραφίες από τρίαθλα που έχω καλύψει
Εάν διοργανώνεις αγώνα και αναζητάς φωτογράφο που δεν 'καλύπτει' απλά το event σου αλλά το ζει και αποτυπώνει αυτές τις στιγμές σε εικόνα και βίντεο, τότε ας μιλήσουμε.
Ήταν είναι ένα sprint δίπλα στη θάλασσα, ήταν extreme αγώνας στην ψηλότερες κορυφές του Ολύμπου - θα είμαι εκεί.
Στείλε μου μήνυμα αν με θέλεις πίσω από τους φακούς του επόμενου σου αγώνα.
Greek 
English